Rio de Janeiro

Rio de Janeiro klinkt niet alleen magisch, maar is ook echt magisch. De eerste keer dat ik Rio bezocht was ik begin 20 en ik moest mezelf wel 10x knijpen toen ik op het strand van Copacabana liep. ‘Kijk mij hier lopen op het beroemdste strand ter wereld!’ De stad voelde de eerste keer magischer dan ooit, maar ook de keren daarna bleef de stad bij mij een gevoel oproepen van puur geluk, ondanks alle armoede en criminaliteit.

Waar de magie vandaan komt is niet zo makkelijk te zeggen of te omschrijven. Het is een gevoel. Als je in Rio bent, voel je de energie en positiviteit van de Brazilianen in alles om je heen. Ondanks alle armoede is het zo’n vrolijke stad. ’s Avonds als de duisternis bezit neemt van het strand komen uit alle hoeken en gaten de jonge Pele’s tevoorschijn om tot laat in de nacht te voetballen op strand. Niets geen duur voetbalveld of professioneel doel, gewoon zand en een paar handdoeken als doelpalen.

De tentjes op de boulevard verkopen de heerlijkste Caipirinha’s. Nu een hip en trendy drankje in Europa, sinds vele jaren al de lokale cocktail van Brazilië. Hier komen ’s avonds de Brazilianen bijeen om een drankje te drinken en de dag af te sluiten. Wie ooit in Rio de Janeiro is geweest zal zich zeker de bestrating van de boulevard van Copacabana herinneren, deze is namelijk zeer kenmerkend: een mozaïek van golven in wit en zwart marmer. Deze bestrating draagt bij aan het unieke Rio de Janeiro gevoel! Ik weet nu nog hoe de tegeltjes aanvoelden aan mijn blote voeten, als ik aan het eind van de dag van strand liep.

Travel is the only thing you buy that makes you richer.

De twee meest bekende stranden van Rio de Janeiro zijn Ipanema en Copacabana. De stranden zijn druk, lawaaiig en helaas niet al te schoon, maar dat neemt niet weg dat ze behoren tot de leukste stranden van de wereld. Aan entertainment géén gebrek! Je raakt niet uitgekeken, de dame met de meeste rondingen draagt het allerkleinste bikinietje. In Nederland is het bijna een doodzonde om je in een bikini te vertonen als je niet de juiste maten hebt, in Brazilië hebben ze daar absoluut geen moeite mee. Ronde billen, buiken en borsten zijn daar bedoeld om geshowd te worden. Hoe meer, hoe beter!

Ben je uitgekeken op de dames (wat ik me overigens niet kan voorstellen) dan ga je gewoon over op de volgende vorm van entertainment: de strandverkopers. Je kunt het zo gek niet bedenken of het wordt verkocht op strand. Luidruchtig lopen de verkopers over het strand, daar zijn de Nederlandse marktlui minimalistische Teletubbies bij.

Een andere vorm van entertainment is natuurlijk de zee! Maar dan kom je in Rio de Janeiro letterlijk van een koude kermis thuis. Wat is het water KOUD! Zwemmen is sowieso door de sterke stroming niet zo’n goed idee, pootjebaden daarentegen is heerlijk.

Als je in Rio bent, kun je er echt niet omheen: de criminaliteit. Steek vooral je hoofd niet in het Copacabaanse zand – dat zal mij niet overkomen – maar wees voorbereid. Een belangrijke tip: bewaar altijd een geldbedrag apart van je andere kostbaarheden en geef dit als je beroofd wordt. Stop bijvoorbeeld je camera in een shabby plastic zakje (valt hij niet op), je creditcard en je geld in je schoenen en een gering bedrag in je zakken. Zo ben je niet in één keer platzak als je op straat wordt beroofd. Geef je niets dan zijn de gevolgen waarschijnlijk nog veel erger. De keren dat ik in Rio de Janeiro ben geweest, heb ik mij niet onveilig gevoeld. Laat je hier dus zeker niet door afschrikken.

De armoede is een ander verhaal. Schrijnend en uitzichtloos. Hier zou je zeker door kunnen worden afgeschrikt, echter bedenk dan dat je in je eentje dit probleem niet kunt oplossen. En als de toeristen wegblijven wordt de armoede alleen nog maar groter. Geniet van alles wat de stad je te bieden heeft, maar sluit niet je ogen voor deze ellende. Een goede fooi aan het kamermeisje in het hotel of de ober in het restaurant lost de armoede niet op, maar draagt wel bij aan een win-win situatie voor zowel de toerist als de gewone Braziliaan.

De bezienswaardigheden van Rio de Janeiro zijn talrijk, echter voor mij is niet het zien het belangrijkst, maar het voelen. Ik wil niet met mijn camera op een drafje langs alle bezienswaardigheden rennen,  ik wil me onderdompelen in het leven. Voelen wat het land zo bijzonder maakt, de geur opsnuiven, kijken naar het licht als de dag langzaam overgaat in de nacht en natuurlijk genieten van de lokale mensen en het lokale eten.